ประชุมทุก 15 วัน : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 90 / 133

ประโยค - คติสนมจากสภาอรรถภาพพระวินัยมหาวร คอน ๑ หน้าที่ 126 เธอจำได้สิ่งนี้" ดังนี้ สมควรอยู่ จริงอยู่ ทันทุกกรรมก็ถูกต้องห้าม อันพระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว ฝ่ายพระธรรมสังกถกถากระ ทั้งหลายกล่าวว่า "แม่กา

เนื้อหาในหน้าที่ 126 ของคติสนมจากสภาอรรถภาพพระวินัยมหาวร เน้นถึงความสำคัญในการตัดสินกรณีผิดของสามเณร โดยต้องลงทันทุกกรรมอย่างถูกต้อง การแสดงเมตตาและความเห็นใจต่อผู้ที่ตกอยู่ในปัญหา และการวินิจฉัยที่ต้

ประโยค - คติสงบสำกัดกิจกำรอรรถาธิบายเดิมว ตอน ๑ - หน้าที่ 168 วามาของผู้มีพระภาค " อันที่จริงพระอุบาสีเร่ร่อนใกล้ๆกล่าวว่า "ภิกษุไม่บอกด้วยวาจากับมนุษย์ไร ๆ (ผู้อยู่ใกล้) และ ไม่เแขบอกละหนำ" (ผู้อยู่

บทความนี้นำเสนอคำสอนจากพระผู้มีพระภาคเกี่ยวกับการปฏิบัติของภิกษุและการดำรงชีวิตตามพระธรรม เน้นความสำคัญของการสงบระงับกิเลสและการตระหนักถึงอานิสงส์จากการทำความดี การแสดงปฏิภาณที่ดี และความประพฤติของผู้

ประโยค - คติสนุปลาสากีกา อรรถภาพพระเวนิ มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 197 ละแวกบ้านอย่างนี้แล้ว บัดนี้จะทรงแสดงแม้แก่กษัตริย์ผู้มีมูลอยู่ป่า จึงตรัสว่า ออมก เจ เป็นอาทิ วินิจฉัยในคำนี้ นงว่า ออมก เจ ได้แผ่น

บทความนี้ได้กล่าวถึงอรรถภาพและคติธรรมที่สำคัญในพระเวนิ มหาวรรค โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตและการใช้ชีวิตในสังคม พร้อมการยกตัวอย่างคำสอนที่นำมาใช้ป

ประโยค - ตดสนิปาสำหรับอรรถกถาวีมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 232 พิธทราบดังนี้ : - ถ้่าวชาวบ้านเขาไปตั้งอยู่ไกล, ภิกษุผูเที่ยวไปปิ้นนาบในบ้านนั้นแล้ว กลับมายิ่ววัด จำพรรษาเกิด. ถ้าชาวบ้านไปไกล. ก็พึงรับอุธิ

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงภิกษุผู้มีหน้าที่ในการรับอุธิและการถวายสิ่งของจากชาวบ้าน เมื่อการเดินทางไปตั้งอยู่ในที่ไกล การดำรงอยู่และการรับอุธิในวัดมีความสำคัญเช่นไร โดยเน้นถึงประเด็นที่เกี่ยวข้องระหว่างภิ

ประโยค - ตลอดสนับสนุนทักษะ อรรถภาพพระนิย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 238 แล้วกลับมาตายใน ๑ วัน [๒๒๑] วิจัยฉันในบ่อว่า ทวีทิฏฐิ วิสตูวา นี้ พึงทราบ ดังนี้:- พึงทราบว่า ขาดพรรษาเพราะล่วงอุปาระไป ด้วยทอดอ

ในบทนี้กล่าวถึงการสนับสนุนทักษะในการรักษาพรรษาและการวิเคราะห์หลักธรรมที่เกี่ยวข้อง โดยเน้นว่าการขาดพรรษาเกิดจากการทอดอาลัย หากมีความอาลัยในการอยู่ที่เดิม จะไม่ถือว่าขาดพรรษา และย่อมสามารถกลับไปยังสถาน

ประโยค - ตลอดมาสำหรับกิจกาจารอกรกาจารอคตาราวชนีมหาวรรต ตอนที่ 2 - หน้าที่ 273 ในสัตว์เหล่านั้น ที่ชื่อว่าสัตว์ร้าย ได้แก่ ราชสีห์ เสือโคร่ง เสือเหลือง หมี่ เสือดาว. แตะไม่ควรเฉพาะสัตว์เหล่านั้นพวกเดีย

ในข้อความนี้มีการพูดถึงสัตว์ที่ถูกจัดประเภทเป็นสัตว์ร้าย เช่น ราชสีห์ เสือโคร่ง และเสือดาว พร้อมทั้งยืนยันว่าหนังของสัตว์ทุกชนิดไม่ควรนำมาใช้ในกิจกรรมทางศาสนา พระผู้มีพระภาคตรัสว่าควรเลือกอย่างระมัดระ

ประโยค - ตัดสนิมปาสักทุก อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 295 สหยใสดในอากัปกิริยา คำอยู่แม้รัสตรีเดียว, [200] อามิสนัน เป็นอันโตวคละ และอามิสที่ดีที่สุดในเรือนนั้น ย่อมจัดเป็นอันโต ปิกนะ; อา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายหลักการทางพระวินัยในมหาวรร โดยมีการกล่าวถึงอามิสและเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติและกฎหมายทางศาสนา อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างอามิสกับอากัปกิริยา และข้อกำหนดต่างๆ ที่

ประโยค - ติดสันปาป่ากำ กิจกรรมถวายเวนิยม หม่วนวรร ตอน 2 - หน้ที่ 327 อีกอย่างหนึ่ง นับแต่กัลนี้ไปแสนกัลป์ ชีวิตก็ได้เห็นแพทย์ ผู้เป็นอุปถัมภ์ของพระผู้มีพระภาค ทรงพระนามว่าทุกุตตะ ซึ่งมี คุณแม่ไปในนายใ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระผู้มีพระภาคและบทบาทของการเป็นพุทธอุปถัมภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องราวของผู้ที่ต้องการพิสูจน์ฐานะนี้ผ่านการถวายทานแก่ภิกษุสูง ในประวัติศาสตร์ของแพทย์ชื่อ ทุกุตตะ ซึ่งมีคุณแม่ทำงานในบร

ประโยค - ตยสนิทปราสาทิกา อรรถกถาวีวินิยมวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 329 ฝ่ายท้าวสักกเทวราชได้รับพระราชทานอย่างนี้ว่า "เจ้าก็นี้เป็น อุปถัมภ์คุณความคุ้มเคยอย่างยอดของพระพุทธเจ้า เอาเดิด เราจะให้ เขาศึกษากา

เนื้อหาที่นำเสนอในบทนี้เป็นการสื่อถึงการศึกษาศิลปะการประกอบยา ภายใต้การดูแลของพระพุทธเจ้าและท้าวสักกเทวราช โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการเรียนรู้และการรักษาโรคผ่านวิธีการที่เทวดาและอาจารย์ได้สอนให้ ก

ประโยค - ตอนอสนั่นป่าสำหรับ ท้อรอกกพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 331 อาหรือ ?" ตอบว่า หมอชีวกกรมว่า "ได้รับว่า สมองศรีระย่อมไม่อยู่ ที่ได้ เพราะการผลัดเปลี่ยนธริบกบ แต่เมื่อเศรษฐีนี้นอนนั่งไม่ กระ

เนื้อหาเกี่ยวกับการรักษาและการสนทนาระหว่างหมอชีวกและเศรษฐี โดยเฉพาะเรื่องการฟื้นฟูสมองศรีและผลกระทบที่เกิดขึ้นในร่างกายของเศรษฐี. พระราชมีวิธีการกำจัดแมลงปองด้วยคำณิจที่จะนำไปสู่การทรงรักษาพื้นที่. ข้

ประโยค - จุดดุลสมดุลตำสาทิรา อรรถถาวะพระวินัย อุตวรรยา - หน้า 413 เพราะเหตุไร ? เพราะเหตุว่า แม้แต่ซันนิยธรรมนี้ พระผู้มีพระภาคอนุญาต ให้นำคำว่าดุจ กล่าวคือความเป็นผู้พล ต้นผู้ไม่ลำลาด ดังนี้แแล้ว

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์ธรรมและวินัยในพระพุทธศาสนา โดยอภิปรายเกี่ยวกับประพฤติชอบ ๑๘ อย่างในปริวาสิกขา และความสัมพันธ์ระหว่างกิฏฐิกับการออกจากนิสสรรณะ ตลอดจนคำอธิบายศัพท์เฉพาะในบริบทของธรรม. ข้อ

ประโยค - จุดติดสมดุลปาทา อรรถถกพระวันวิ องวรร วรรนา - หน้าที่ 459 "เมื่อเราต้อง (อมิตติ) เป็นเวลาสามเดือน ๑ หรืปี ๑ ; พึงอยู่วิเวก เดือน ๑ หรือปี ๑, ส่วนบัณณฑะการขอและการให้ประวัติในมหาสังวรวิราสนี้

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการสมาทนาวัตรในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะความหมายของปรีวาสและกระบวนการที่เกี่ยวข้อง ในการปฏิบัติตนในช่วงเวลาที่ต้องระมัดระวังตนเพื่อการฝึกฝนจิตใจและการถูกต้องตามธรรมวินัย. สิ่งที่สำคั

ประโยค - จุดมุ่งหมายปลาสิกา อรรถถภพระวินัย อุจงวรา วรรณา - หน้า 469 จริงอยู่ มันชนิดนี้ ส่งลักลัมวันทีอยู่รวงแล้วเสียด้วย มูลายปฏิสสนะข้า ๆ กัน [๑๑๙] ประมวลให้พร้อมกับอาบัติเดิม ทั้งหลาย เพราะฉะนั

ในข้อความนี้กล่าวถึงการตีความอรรถพระวินัยโดยมีส่วนเกี่ยวข้องกับคำสอนของพระผู้มีพระภาคในธรรมะที่เกี่ยวข้องกับโอวาทสมานและการตีความคำที่เกี่ยวข้องกับปรวาสและมานติที่ถูกกล่าวอ้างในบาลี การอภิปรายนี้เป็นก

ประโยค - จุดดวงสมดุลปลาสักกา อรรถถภ พระวั้น องสุขวรรณ วรรณา - หน้า 471 ครั้งเมื่อมาลยปฏิสสนะนัน อันสงฆ์ทำแล้ว; วันที่ประพฤติมานต์ แล้วก็ดี วันที่อยู่ริวารแล้วก็ดี ย่อมเป็นอันเลิกล้มไปแท้. ดังนั้น ทรง

บทความนี้อธิบายถึงหลักการในปฏิจฉานนวารที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงเกี่ยวกับการทำมาลยปฏิสสนะและกรรมวาจาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความสำคัญของการอาบัติและแนวทางปฏิบัติในสงฆ์ รวมถึงคำสอนที่เกี่ยวกับการแสดงอัธ

ประโยค - จุดดื่มสมดุลในสาทิกา อรรถถวาคพระวันอุดรภรรวรรณ - หน้า ที่ 553 แก่กับคำส่อเสียดและคำหยาบ ต้องนึกถึงศีลาฯ วัน อย่าให้ อารักขามมุ่งฐาน 4 เสื่อมคลาย จงเป็นผู้มักด้วยสมาธิ "พิษบรรธรรมเนียมถือไม่ส

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการรักษาศีลและการปฏิบัติตนในสังคม โดยเน้นให้ความสำคัญกับการใช้ภาษาที่สุภาพและไม่ใช้คำหยาบในการสื่อสารกับผู้อื่น รวมถึงการปฏิบัติตนในวันเข้าพรรษาที่ควรมีความเอื้อเฟื้อแล

ประโยค - จุดดลสันติปลาสากิา อรรถกถาพระวินัย อุตฺตรภ ควรรณา - หน้าที่ 583 ชนอีกพวกหนึ่ง ปรารถนาจะกำหนดจำนวนภิกษุอย่างนั้นเหมือนกัน นินทัติแล้วทำภัตเพื่อกุศลนั้นนั้น อีกพวกหนึ่ง ปรารถนาจะกำหนดคาถา นินท

บทความนี้กล่าวถึงการกำหนดจำนวนภิกษุและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องในสงฆ์ ซึ่งรวมถึงการอนุญาตทำสงฆ์และการจัดกิจกรรมเพื่อภิกษุ อธิบายถึงการไม่ควรกำหนดลำดับในสงฆ์และความยั่งยืนในกิจกรรมทางพระวินัย โดยเสนอแนวทางใ

ประโยค - จุดดื่มด่ำดนปลาสากิ อรรถถกพระวินัย อุตรรง วรวรรณ - หน้าที่ 606 "บัดนี้" วัดจัดเป็นอันภิขุทั้งหลายทำเสร็จแล้ว" จึงรีบระงับ เมื่อภิษุทั้งหลายประชุมกันแล้ว พึงให้ถือสราภ์ที่บ้านวเสียก่อน คือ พิว

เนื้อหาเกี่ยวกับการประชุมภิษุและแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการถือสราภ์ที่บ้าน รวมถึงการรักษาสิทธิในสลากการทำบุญ โดยมีหลักเกณฑ์ในการจัดการสลาก และการเตือนให้รักษาความศรัทธาของผู้มีอุปการะต่อพระสงฆ์ ควรใช้สลากค

ประโยค - จุดดื่มด่ำปลาสากา อรรถถกพระวินัย อุตรรควรรค วัตรา - หน้าที่ 617 ภิญญูผู้ฉันด้วยตั้งใจว่า "เราจักไป" ตลอดวันนี้ไปไม่ได้ เพราะกรณียะอะไร ๆ ก็ดาม, แม้ในวันรุ่งขึ้นจะฉันก็ควร เพราะยังมี อุตสาหะ(

เนื้อหานี้พูดถึงหลักการและแนวทางเกี่ยวกับการฉันอาหารของภิกษุในพระวินัย เรียกร้องให้เข้าใจถึงความสำคัญของการตั้งใจในการฉัน การเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ อย่างเช่น สถานการณ์แวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการเดินท

ประโยค - จุดตกสมดุลปาฏิหาริย์... อรรถถาวพระวันจันทร์ วราฎรา - หน้าที่ 619 ใน ๒ อย่างนั้น ธรรมดาใจ อนุญาตกวาดให้เป็นประจำนักว่า "ข้าพเจ้าอายุวัฏสงสาร" ดังนี้ ธรรมดานั้น มีติอย่างสลากภัณฑ์ เหมือนกัน ก็แ

เนื้อหาในส่วนนี้กล่าวถึงการอนุญาตในการกล่าวคำภิกษาโดยมีการพิจารณาเกี่ยวกับประเด็นการอยู่ในอาวุธสงสารและเงื่อนไขในการกล่าวถึงภิกษุ เพื่อให้เกิดความสมดุลในคำพูดและการรับสิ่งต่างๆ จากผู้ที่มีอายุทั้งหลาย

ประโยค - ปัญญามีงตาปลากา อรรถถกพระวินัย ปริวาร วัฏนา - หน้าที่ 771 ฝ่ายภิกขุผู้อยู่ปริวาสเป็นต้นดีดี ผู้ถูกสงสัยดังัตธรรมเป็นต้น ก็ดี เมื่อไม่สมาทานวัตรของตน เชื่อว่าไม่สมาทานอยู่ ต้อง (อาบัติ) คำว่า

เนื้อหานี้เกี่ยวกับข้อกำหนดและหลักการของพระวินัยที่มีผลต่อการปฏิบัติของภิกษุและภิกษุณี โดยได้กล่าวถึงอาบัติและความสำคัญในการไม่ละเมิดวัตรของตน การใช้อาจารย์ในการสำนักพระพุทธศาสนา รวมถึงสิทธิและหน้าที่